1960' ların ilk yıllarının kısa, kullanışlı ve modern mini elbiseleri, Op Art ve Pop Art etkili kumaş tasarımları için mükemmel bir tual görevi görmüştür. Betsey Johnson bu iki akımdan esinlenmişse de, 1966' da tasarladığı üç elbisenin geometrik desenleri, bir terim olarak ilk kez 1964' te Time dergisinde, resimdeki göz yanıltıcı optik illüzyonları tanımlamak için kullanılan Op Art'a gönderme yapmaktadır. İngiliz ressam Bridget Riley'nin tamamen optik olan ilk eseri Movement in Squares, 1961' de ortaya çıkmış ve Amerikalı elbise üreticsi Larry Aldrich bu özgün işin ticari potansiyelini çabuk fark etmiştir. Hem Riley' den hem de Amerikalı soyut ressam Richard Anuszkiewicz' den eserler satın almış ve bu yeni edinimlerinden ilhamla bir dizi kumaş sipariş etmiştir.
Pop Art'ın kökenleri 1950' lerin sonlarına dayanmaktaydı. Sıradan imgeler ve çorba tenekeleri, çizgi romanlar ve dergiler gibi gündelik nesneler; Andy Warhol' un eserlerinde olduğu üzere yüksek sanat statüsüne erişmişti. Johnson, tasarımlarına duş perdesi halkları gibi buluntu nesneler eklemiş, şeffaf plastik elbiselerin üzerine elde yapılmış aplikeler monte etmişti. Baskılı dokuma kumaştan elbiseler, penssiz basit bir A kesimle ve dizin hemen üzerindeki etek boyuyla, İngiliz minisinden biraz daha uzun olarak hazırlanıyordu. Baskılar yumuşak tonlardaydı; çikolata kahvesi ve su yeşili, tartan yeşili ve macun rengi, Fransız mavisi ve bej gibi.
Odak Noktaları
1. Dar Kol Oyuntusu
Tam boy kollar, omuzun ucu yerine kolun tepesinde bulunan kol evine tutturulmuştur. Böylece daha uzun bir gövde izlenimi oluşturulmuş, bu izlenim kolların dar kesimiyle de arttırılmıştır.
2. Geometrik Desenler
Op ve Pop Art akımlarının canlı grafiklerini temel alan Johnson, modernitenin ticari birer ifadesi olan orta ölçekli, tek katlı basit düzenleri-halkalar, zikzaklar ve baklava biçimleri- benimsemiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder